Καλώς ήρθατε στην Ιστοσελίδα των γιατρών του Τμήματος Αναισθησιολογίας του Γ.Ν.Αλεξάνδρα!

Αποστολή και ρόλος του Τμήματος Αναισθησιολογίας

ΑΠΟΣΤΟΛΗ του Τμήματος Αναισθησιολογίας είναι η πλέον σύγχρονη και ασφαλής α) περιγεννητική αναισθησιολογική φροντίδα των γυναικών που είναι επίτοκες, βρίσκονται σε τοκετό ή στη λοχεία, β) περιεγχειρητική φροντίδα των γυναικών που χρειάζονται χειρουργική θεραπεία και γ) παροχή αναλγητικής θεραπείας ή παρηγορητικής φροντίδας σε ασθενείς που πάσχουν από οξέα ή χρόνια επώδυνα σύνδρομα.

ΡΟΛΟΣ του Τμήματος Αναισθησιολογίας είναι κάθε γυναίκα που χρειάζεται μαιευτικές ή γυναικολογικές Υπηρεσίες Υγείας και κάθε πολίτης που χρειάζεται αλγολογική θεραπεία, να μπορεί να δέχεται σε μικρό χρονικό διάστημα την ποιοτικά βέλτιστη φροντίδα με τη μεγαλύτερη ασφάλεια και το ελάχιστο δυνατό κόστος.

ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΙΕΥΤΙΚΗΣ ΑΝΑΛΓΗΣΙΑΣ

Δ. Βαλσαμίδης

Γεν. 3,16 «και τῇ γυναικι εἶπε· πληθύνων πληθυνῶ τας λύπας σου και τον στεναγμόν σου· ἐν λύπαις τέξῃ τέκνα, και προς τον ἄνδρα σου ἡ ἀποστροφή σου, και αὐτός σου κυριεύσει.»

Η παράγραφος αυτή της Αγίας Γραφής, ίσως ήταν ένας από τους σοβαρότερους ανασταλτικούς παράγοντες, εξ αιτίας του οποίου η δυτική ιατρική «άργησε» να ασχοληθεί με την αναλγησία στον Φυσιολογικό Τοκετό, πέρα από τις όποιες φοβίες και τους καθαρά ιατρικούς ενδοιασμούς.

Δύο εμπνευσμένοι γιατροί όμως του 19ου αιώνα, έδωσαν την πρώτη ώθηση, ώστε σήμερα να υπάρχει η δυνατότητα οι γυναίκες, εφόσον το επιθυμούν ή είναι ιατρικά επιβεβλημένο, να γεννούν χωρίς πόνο. Ο James Young Simpson (αριστερά) και ο John Snow (δεξιά).

O 1ος αντίθετα με τις αντιλήψεις της εποχής χορήγησε στις 19/1/1847 χλωροφόρμιο σε έναν «δύσκολο» τοκετό. Ο 2ος χορήγησε την ίδια ουσία στις 7/4/1853, αυτή τη φορά όμως στην βασίλισσα Victoria Alexandrina του Ηνωμένου Βασιλείου προκαλώντας πλέον την αποδοχή της μαιευτικής αναλγησίας στο ευρύτερο κοινό.

Μια σύντομη αναφορά στη μαιευτική αναλγησία δεν μπορεί να μην περιλάβει τις Elizabeth Cady Stanton και Lucretia Mott, που με την επιμονή τους για τα δικαιώματα της γυναίκας κατάφεραν η περίπτωση της μαιευτικής αναλγησίας να είναι από τα ελάχιστα παραδείγματα στην ιατρική, αν όχι το μοναδικό, όπου το ιατρικό σώμα υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει τους αρχικούς δισταγμούς του και να προχωρήσει από τις αρχές τους 20ου αιώνα στην άφοβη, καθημερινή χορήγηση της. Και αυτό λόγω της κοινωνικής πίεσης των ενδιαφερομένων γυναικών και όχι λόγω κλινικών ή επιστημονικών δεδομένων.